rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi majorus z miasteczka Jaworzno. Mam przejechane 74148.74 kilometrów w tym 197.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 24.76 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

2015

2014

2013

2012

2011

Znajomi

wszyscy znajomi(19)

Moje rowery

Spec 47963 km

Meridka 33532 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Dane wyjazdu:

141.20 km 0.00 km teren

07:06 h 19.89 km/h:

Maks. pr.:52.51 km/h

Temperatura:29.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy:1248 m

Kalorie: kcal

Rower:Meridka

Portugalia 2014 - dzień 40.

Piątek, 22 sierpnia 2014 · dodano: 26.03.2015 | Komentarze 0

Rano Francuzi znowu nas zadziwiają. Przychodzimy się pożegnać, a na stole już przygotowane śniadanie. Nie możemy sobie nawet sami kanapek zrobić, wszystko robi za nas gospodyni. Zajadamy się bułkami z marmoladą i popijamy sporą porcją kawy. Na drogę dostajemy przygotowane kanapki z kiełbasą i owoce. Lekko kropi, ale koło8 przestaje i ruszamy w drogę. Szybko dojeżdżamy do Aveiro, które jest nazywane portugalską Wenecją. Daleko mu jednak do włoskiego miasta. W sumie widzimy 2 kanały i nic poza tym. Dalej jedziemy główną drogą do Coimbry, czyli byłej stolicy Portugalii. Miasto nas zachwyca, a najbardziej położony na wzgórzu uniwersytet z 1290 roku. Zwiedzamy go na zmianę, bo z rowerami ciężko wdrapać się na górę. Żeby do niego dojść musimy pokonać dużo bocznych, wąskich uliczek, oczywiście wszystkie brukowane i bardzo śliskie. Dalej jedziemy dosyć ruchliwą drogą pełną tirów i szybko postanawiamy zmienić trochę trasę, by zjechać na mniej uczęszczane trasy. Decyzja była świetna, bo trafiamy na super drogę przez wsie i pagórki. Noclegu znowu szukamy bardzo długo, krążąc od domu do domu. Wszyscy wysyłają nas do strażaków, ale oni nie mają dla nas nic do zaoferowania. W końcu udaje się w domu na uboczu. Porozumiewamy się mieszaniną angielskiego, hiszpańskiego i francuskiego, ale możemy rozbić się w dużym ogrodzie. Dostajemy masę owoców i sałatkę z warzyw prosto z ogródka. Cały czas krąży wokół nas ciekawski kot, nic do jedzenie nie możemy położyć na stole, bo od razu się do tego dobiera. Po chwili gospodyni go gdzies zamyka i ponad godzinę słyszymy jego miauczenie.