Rumunia, Bałkany, Włochy 2015 - Dzień 3.

Wtorek, 7 lipca 2015 · dodano: 18.08.2015 | Komentarze 0

Rano gospodarz kolejny raz udostępnia nam łazienkę i daje coś do picia. Zapowiada się straszny upał. Ruszamy koło 9:30. Początek cały czas lekko w dół, za to pod wiatr. Nudną drogą dojeżdżamy do węgierskiej granicy. Upał robi się nie do wytrzymania. Odbijamy w kierunku Ozd i zaczyna się robić trochę ciekawiej. Decydujemy się zaliczyć podjazd przez Góry Bukowe. Na początku wjeżdżamy jednak w dolinkę, w której jesteśmy zmuszeni zrobić przerwę w cieniu, bo nie da się jechać, tak gorąco. Dalej trochę pagórków i mijamy kolejne fajne wioski. Wreszcie zaczynamy podjazd. Na całe szczęście droga prowadzi cały czas w lesie i jest zdecydowanie chłodniej. Sam podjazd dosyć łagodny, cały czas 4-5%. Asfalt strasznie dziurawy. Nazwa gór jak najbardziej oddaje ich wygląd. Cały czas jedziemy w gęstym bukowym lesie. Wreszcie docieramy na górę i czeka nas zjazd. Nie jest jednak zbyt przyjemny, bo strasznie dziurawy. Cały czas mocno zaciskamy hamulce, żeby nie pogubić bagaży na kolejnych wertepach. Dociera do nas, że nie uda nam się dzisiaj przejechać za Miskolc i możemy mieć problem ze znalezieniem noclegu. Próbujemy w mniejszej wiosce jeszcze w górach, ale okazuje się ona być typowo turystyczna i wszędzie nam odmawiają. Nie mamy wyjścia i wjeżdżamy na przedmieścia Miskolca. Tam długo jeździmy od domu do domu. Ludzie proponują nam rozbicie namiotu w dużym parku. Niby jest dostęp do wody, ale kręci się też sporo ludzi. W jednym domu już mamy nadzieję, że się uda, ale gospodarz dzwoni do kogoś i po chwili przekazuje mi telefon. Okazuje się, że mamy jechać na kemping oddalony o ponad 15 km. No nic, próbujemy dalej. Jesteśmy już trochę zrezygnowani i wreszcie się udaje. Możemy się rozbić w wielkim ogrodzie przy domu. Mamy dostęp do prądu, a po chwili gospodyni oferuje również prysznic :) Dostajemy też ręczniki i płyn do kąpieli. Okazało się, że warto było krążyć w poszukiwaniu noclegu prawie 2 godziny, bo po kąpieli dostajemy zaproszenie na kolację! Na stole już czekają na nas kiełbasy, bułki, sery, dżem domowej roboty, warzywa, na deser dostajemy jeszcze lody, krótko mówiąc, super wyżerka. Trochę trudno się tylko dogadać, ale jakoś dajemy radę. Idziemy spać mając w pamięci obietnice dobrego śniadania. Jedynym minusem okazuje się być pies gospodyni, który cały czas skacze nam na namiot, a w końcu włazi do przedsionka i próbuje wejść do sypialni. Jakoś udaje się nam go jednak przegonić i najedzeni idziemy spać.

Czas na Węgry © Majorus

47 stopni to zdecydowanie za dużo © Majorus

Węgry nie muszę być nudne © Majorus

Fajna trasa w kierunku gór © Majorus

Góry na Węgrzech? © Majorus

Bez takich źródełek byłoby z nami kiepsko © Majorus

Widok z wieży widokowej © Majorus

Na wieży © Majorus

Drewniana wieża widokowa © Majorus

Wjeżdżamy do lasu © Majorus

Wszędzie buki © Majorus

Michał walczy z podjazdem © Majorus

Tu raczej nie znajdziemy noclegu © Majorus

Tutaj rozbiliśmy namiot © Majorus

Super kolacja © Majorus