rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi majorus z miasteczka Jaworzno. Mam przejechane 74148.74 kilometrów w tym 197.00 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 24.76 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

2015

2014

2013

2012

2011

Znajomi

wszyscy znajomi(19)

Moje rowery

Spec 47963 km

Meridka 33532 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

Dane wyjazdu:

91.96 km 0.00 km teren

04:46 h 19.29 km/h:

Maks. pr.:48.82 km/h

Temperatura:

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy:830 m

Kalorie: kcal

Rower:Meridka

Passo dello Stelvio 2012 - dzień 3.

Wtorek, 17 lipca 2012 · dodano: 15.08.2012 | Komentarze 0

Budzimy się o 7:00 i od razu słyszymy, że pogoda jest kiepska. Mocno pada deszcz, więc postanawiamy czekać w namiocie na poprawę pogody. Po 2 godzinach bezczynnego siedzenia w namiocie zaczynam się już trochę denerwować. Wraz z Olem idziemy do kuchni campingowej i tam studiujemy mapy oraz co chwilę spoglądamy w niebo. Wygląda na to, że zaczyna się lekko przejaśniać. Cały czas jednak jest lekka mżawka. Decydujemy się jeszcze trochę poczekać. Po jakimś czasie przestaje padać i po 11:00 ruszamy w kierunku Jesenika. W mieście robimy zakupy (m.in 750g choco cremu :)). Zaczynamy podjazd na pierwszą większą przełęcz na naszej trasie Cervenohorske Sedlo 1013 m n.p.m. Początek jest bardzo łagodny i jedzie się bardzo dobrze. Szybko jednak zaczyna padać. Początkowo jest to mała mżawka, więc jadę dalej. Za chwilę zaczyna się prawdziwa ulewa. Po chwili jestem całkowicie przemoczony. Decyduję się zatrzymać w lesie i trochę przeczekać pod drzewami. Za moment dociera do mnie Olo. Razem dość długo chronimy się w lesie. Robi się bardzo zimno. Gdy trochę przestaje padać ruszamy dalej i okazuje się, że 200m za naszą kryjówką była porządna i sucha wiata. W niej czekamy na Łukasza i robimy kanapki. Ruszamy dalej i w końcu docieramy na nasz pierwszy szczyt. Kilka zdjęć i ruszamy w dół. Na zjeździe jest bardzo zimno. Zaczyna się kolejna ulewa, którą przeczekujemy na malutkiej stacji kolejowej. Mimo wielu warstw ubrań trzęsiemy się z zimna. Spędzamy tam dość dużo czasu oczekując na poprawę pogody. Po jakimś czasie zaczyna się przejaśniać i ruszamy. Z każdym kilometrem pogoda się poprawia i po jakimś czasie robi się bardzo ciepło i świeci piękne słońce. Decydujemy się jechać dalej. Wieczorem zjeżdżamy z głównej drogi i wjeżdżamy w piękną dolinkę. Tam postanawiamy rozbić namioty na wielkim polu. Nasz pierwszy nocleg na dziko.

Przed podjazdem na przełęcz © Majorus

#lat=49.96395539764&lng=17.02259&zoom=10&maptype=ts_terrain

Kategoria Passo dello Stelvio 2012, Z sakwami

Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy. Komentuj