Passo dello Stelvio 2012 - dzień 17.

Wtorek, 31 lipca 2012 · dodano: 29.08.2012 | Komentarze 2

Kolejnego dnia budzimy się już standardowo o 7:30. Szybko się zbieramy i na rowerach jesteśmy o 8:30. 20 km do Werony mija bardzo szybko. Jedziemy główną drogą, ale ruch jest niewielki. Na początek robimy szybkie pranie w centrum Werony i zaczynamy zwiedzanie miasta. Udajemy się na główny plac i oglądamy bardzo ładną arenę. W zwiedzaniu przeszkadza tłum ludzi. Czasem trzeba zejść z rowerów, bo nie da się przejechać. Następnie udajemy się do domu Julii. Ciężko się tam dostać ze względu na tłumy turystów. Oglądamy słynny balkon i posąg samej Julii. Ściany przed wejściem są całe zamalowane sercami i imionami ludzi odwiedzających to miejsce. Ze względu na okropny tłok decydujemy się szybko opuścić to miasto. Na szczęście wyjazd z miasta jest dość dobry i szybko mijamy zatłoczone miejsca. Ruszamy boczną drogą do Lonigo, gdzie robimy sobie sjestę. Następnie jedziemy w kierunku Padwy. Droga jest dość nudna. Często się zatrzymujemy w poszukiwaniu odpowiedniego kierunku. Cały czas jest kompletnie płasko i tylko od czasu do czasu mijamy jakąś wieś. Dodatkowo dokucza nam upał. Niestety nie mieliśmy czasu na zwiedzenie Padwy. Dotarliśmy do miasta dość późno i chcieliśmy z niego jak najszybciej wyjechać i znaleźć nocleg. Przejeżdżamy jednak przez centrum, gdzie zagaduje nas Włoszka. O dziwo mówi nie tylko po włosku, ale również po angielsku. Doradza nam jak wyjechać z miasta i gdzie najlepiej się zatrzymać, jeśli chcemy zwiedzić Wenecję. Korzystamy z jej rad i jedziemy ścieżką rowerową nad kanałem. Nie mamy jednak ze sobą wody i zaczynamy poszukiwania supermarketu. Po chwili decydujemy się zapytać o drogę staruszka na rowerze. Mówi on tylko po włosku, ale jakoś udaje się nam dogadać i zaprowadza nas do marketu. Kupujemy zapas wody i zaczynamy szukać noclegu. Wszyscy odsyłają nas nad pobliski kanał. Po kilku nieudanych próbach idziemy za radą mieszkańców i udajemy się nad wspomniany kanał. Tam spotykamy mnóstwo rybaków, którzy odradzają nam nocleg w tym miejscu i odsyłają z powrotem do osiedli domków. Po ponad godzinie poszukiwań jesteśmy dość zniechęceni. Oczywiście nikt nie mówi po angielsku i jesteśmy zmuszeni dogadywać się po włosku. Wreszcie sukces. Mężczyzna pozwala nam się rozbić w ogródku. Dodatkowo oferuje nam prysznic i możliwość naładowania telefonów. Po długich poszukiwaniach jesteśmy bardzo szczęśliwi. Gospodarz okazuje się być Serbem.

Kościół w Weronie © Majorus

Jedziemy do centrum © Majorus

Centrum Werony © Majorus

Arena - jedna z głównych atrakcji w mieście © Majorus

Pomysłowy sposób na zarobienie © Majorus

Wszędzie pełno ludzi © Majorus

Jak im się chciało? © Majorus

Kolejna zamalowana ściana © Majorus

Słynny balkon Julii © Majorus

A oto i sama Julia © Majorus

Opuszczamy Weronę © Majorus

Kościół w Lonigo © Majorus

Opustoszałe centrum podczas sjesty © Majorus

Centrum Padwy © Majorus

Brama przed uniwersytetem © Majorus

Nocleg u Serba © Majorus